Το Διαγενεαλογικό τραύμα του πολέμου στην Άδεια Καρέκλα: Τρεις περιπτώσεις θεραπευτικής επεξεργασίας

Το τραύμα του πολέμου μεταδίδεται στις επόμενες γενιές μέσα από το οικογενειακό σύστημα, τόσο με συνειδητούς όσο και με συχνά μη συνειδητούς τρόπους. Ταξιδεύει μέσα στον χρόνο ως σωματική και συναισθηματική θωράκιση, ως «κληρονομιά» μοτίβων συμπεριφοράς και σχέσεων, και μπορεί να επηρεάσει τις πεποιθήσεις των απογόνων, ακόμη και τη συνολική τους θέαση της ζωής και του κόσμου.

Σε αυτήν την παρουσίαση θα εξετάσουμε τρεις μελέτες περίπτωσης όπου το διαγενεαλογικό τραύμα του πολέμου αναδύθηκε και διερευνήθηκε μέσα από συνεδρίες της Σωματικά Επικεντρωμένης Ψυχοθεραπείας Gestalt (Σ.Ε.ΨΥ.G.). Κύριοι άξονες της θεραπευτικής διαδικασίας ήταν η εστίαση στο «εδώ και τώρα» της ζωής των θεραπευόμενων, η διαρκής επαφή με την αναπνοή και το σώμα, καθώς και η δημιουργία θετικού αποτυπώματος μέσω της ενδυνάμωσης του εαυτού και της σύνδεσης με την προγονική αλυσίδα. Η μελέτη αυτών των περιπτώσεων αναδεικνύει πώς η ψυχοθεραπευτική εργασία με το σώμα επιτρέπει στους θεραπευόμενους να επεξεργαστούν διαγενεαλογικά τραύματα, να απελευθερωθούν από παλιά μοτίβα και να δημιουργήσουν χώρο για προσωπική και συλλογική αλλαγή, μετατρέποντας το βαρύ ψυχικό φορτίο σε θετική κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.